Waarom is Judo goed voor kinderen?
Als ik mensen vertel over Judo en meer specifiek over kinderjudo dan fronst men af en toe wel eens de wenkbrauwen. Ik hoor dan vaak reacties in volgende zin: "Een gevechtsport... dat is toch niet goed voor kinderen? Wat leer je hen dan?" Gelukkig zijn er heel wat positieven te vinden voor het beoefenen van Judo en is het niet moeilijk deze mensen ervan te overtuigen dat het bewandelen van de “zachte weg” een zeer geschikte activiteit is voor kinderen.
Laat me beginnen bij de ambities van het Judo en onze Judoclub in het bijzonder. Voor ons, trainers van Oni Puurs, primeert de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling van het kind. Immers, in het Judo staat het ontwikkelen van eigenschappen zoals discipline, goede manieren, kracht, uithouding, doorzettingsvermogen en zelfvertrouwen centraal.
Wij besteden tijdens onze trainingen dan ook veel aandacht aan deze essentiële eigenschappen aangezien ze niet alleen van groot belang zijn voor het welslagen in de sport maar ook omdat ze een solide basis geven voor succes in onze moderne samenleving. Bovendien leren Judoka's om nederlagen (tegenslagen) te aanvaarden en er lessen uit te trekken, maar ook om bescheiden te zijn bij een overwinning (succes). Deze maturiteit wordt in onze maatschappij nog steeds erg gerespecteerd.
Het respect voor anderen is op zijn beurt één van de belangrijkste eigenschappen die wordt onderwezen in het Judo. Respect geven en respect ervaren leiden tot een verhoogde persoonlijke discipline en zelfzekerheid. Voor ouders van jonge kinderen met bakken energie komt dit oefenen van respect en discipline vaak als een geschenk uit de hemel. Je zal ook merken dat in het Judo er bitter weinig kinderen rondlopen met slechte manieren of met een onrespectvolle houding ten aanzien van hun omgeving.
Hoewel Judo een gevechtssport is en uw kinderen tijdens de trainingen veelvuldig “gevechten” aangaan, blijft het eerder een speelse fysieke oefening die tevens een les is in het omgaan met uitdagingen. Immers, net zoals in het echte leven kunnen we niet altijd winnen. Door middel van randori en shiai leren we kinderen hoe ze binnen de regels van de sport het beste uit zichzelf kunnen halen. We leren ze gaandeweg ook om door te zetten en te volharden als het moeilijker gaat, om hun grenzen te verleggen, moed te tonen en gewoon “te ervaren”. In het Judo wordt de spreuk “meedoen is belangrijker dan winnen”vrij snel een tastbare realiteit. Het zal niet de eerste keer zijn dat een jonge Judoka mij na afloop van een (verloren) kamp komt vertellen: “Meester, ik heb nu wel verloren, maar ik denk dat ik mijn tegenstander nu wel door heb”. Dit is de “Do” (“weg”) die zijn vruchten afwerpt.
We mogen met een gerust hart zeggen dat we in het Judo “karakter” kweken: een vermogen om weer recht te staan (en terug te slaan) na een nederlaag, elke keer opnieuw. Om het met de woorden van Kyuzo Mifune (Het tweede brein achter het Judo na Jigoro Kano) te zeggen:”Zeven maal ten onder gaan, acht maal rechtstaan”. De vastberadenheid en kracht/gehardheid die hier uit voortvloeit valt niet te onderschatten.
We leren jonge judokas verder ook om de verantwoordelijkheid op te nemen voor hun eigen succes of falen. Ze leren zo hun best te doen voor graadverhogingen, om vaak te komen trainen, om aandachtig te luisteren, m hun technieken te herhalen en ze toe te passen in randori. Ze zullen dit na verloop van tijd spontaan doen aangezien ze weten dat de kracht bij henzelf ligt. Ze zullen genoegen scheppen in graadverhogingen alsook in kleine en grote successen tijdens randori, shiai of competities. Uiteindelijk zullen ze beseffen dat een gordel of een medaille slechts de kers op de taart is en dat het verkregen respect en waardering hetgeen is dat hun vertrouwen zal geven en zal blijven motiveren. Erkenning en een schouderklopje van de strenge trainer (of papa/mama) zullen ze hoe langer hoe meer gaan waarderen, misschien zelfs meer dan een nieuw streepje of een trofee op de kast.
Judo is verder natuurlijk ook een “verdedigingssport” wat zich manifesteert in een verhoogde weerbaarheid, fysiek, lenigheid, kracht en bewustzijn. Randori en competitie kweekt bij kinderen een vorm van zelfvertrouwen dat hen in staat stelt om een gevaar te identificeren en er naar te handelen: we leren kinderen bijvoorbeeld dat een vermeden gevecht een gewonnen gevecht is. Met andere woorden: gaan lopen is soms de beste oplossing en dat heeft niets met lafheid te maken, maar wel met gezond verstand.
In het kort kan je stellen dat het Judo de kinderen vele levenslessen bijbrengt en dat het bijdraagt aan het ontwikkelen van een sterke persoonlijkheid. Deze lessen zullen hen ongetwijfeld van pas komen in de tienerjaren, wanneer ze een hele lichamelijke en mentale transformatie ondergaan. Zoals je merkt beperken de geleerde lessen zich echt niet enkel tot de tatami maar laten ze zich voelen in het dagelijks leven en in de omgeving van je kind. Laat dit nu exact zijn wat Jigoro Kano voor ogen had toen hij het Judo en Jita Kyoei in het leven riep: Welzijn voor iedereen.